Willę zbudowano w 1939 r. dla znanego przemysłowca Juliana Glassa według projektu Jerzego Gelbarda i Romana Sigalina, projektantów jeszcze kilku należących do niego budynków w Warszawie.
Stanowi ona połączenie modernizmu z nowoczesną interpretacją klasycyzmu. Pierwotnie składała się z dwóch skrzydeł – parterowego z reprezentacyjnym wejściem ujętym w kolumnowy portyk i części dwukondygnacyjnej spiętej z niższą łącznikiem. Główna część budynku zwraca uwagę trójbocznymi wykuszami oraz płaskorzeźbionym fryzem. Na dachu zlokalizowano taras z tralkową balustradą. W latach 70. budynek został włączony w nowo powstały kompleks Instytutu Reumatologicznego.